Vandaag is vooral een reisdag. De afstand van Phoenix naar Vegas is bijna 300 mijl (480 km) en met een maximum snelheid van 65 miles en vele stukken waar je niet zo hard mag is het een reis van rond de vijfenhalf tot 6 uur. We vetrekken dus vroeg en het is nog rustig op de weg. Het is niet alleen snelweg en dat merken we al in Phoenix, want na enkele kilometers snelweg, moeten we al naar een highway die tal van steden en dorpen aan zal doen. We doen wat we kunnen, rijden op het gemak, eten een broodje onderweg en stoppen even in Kingman voor koffie en een cache. Onderweg zien we natuurlijk Seguaro’s, Joshua Trees en veel kaal landschap.
En na uren alleen maar kaal landschap doemt plots de Hoover Dam met de bijbehorende bebouwing op. Een van de vorige keren reed alle verkeer nog over de Hoover Dam, nu ligt er een keurige snelweg met brug, die er omheen voert.
Nog even twee heuvels over en plots doemt Las Vegas voor je op waar je van verre de bebouwing van De Strip al ziet. En dan duurt het toch nog 20 minuten voordat je bij Vegas zelf bent en nog eens een kwartier voordat je bij je bestemming op De Strip bent.
Dit keer naar Excaliber, waar het burnch-buffet voor ons klaar staat,
complimentary van MLife. Toch wel grappig dat je met een computerspelletje punten kunt verzamelen die je kunt inleveren bij Vegas casino’s voor allerlei geschenken, show-tickets en gratis eten en drinken. Oke, voorwaarde is natuurlijk wel dat je lijfelijk naar Las Vegas, of Mississippi moet gaan om ze te verzilveren in een casino en als je dan toch in het casino bent dan wil je natuurlijk ook even een gokje wagen. Er zit vast een fantastisch marketingplan achter.
We checken in bij het Fortune hotel en krijgen dit keer een kamer in gebouw 3 en op de derde verdieping in plaats van in gebouw 1 en op de begane grond zoals toen we net in Vegas aankwamen. Toch lastig als je met al je spullen vanuit de auto op en neer moet, want we zullen in de komende 24 uur alle losse zooi die we hebben weer moeten terugbrengen tot de handzame drie koffers met handbagage die voorgeschreven is door de luchtvaartmaatschappij. We hebben er enige handigheid in gekregen door de jaren heen, dus het zal ons ook deze keer wel weer lukken.
Als we willen inchecken blijkt dat Jos virtueel al ingecheckt heeft en een boarding pass heeft ontvangen. Geen idee hoe het kan, maar vervelender is dat tevens blijkt dat we beiden op een andere plek in het vliegtuig zitten en wat we ook proberen, we krijgen het niet veranderd. Dus uiteindelijk maar accepteren dat het is zoals het is en morgen op de luchthaven maar kijken hoe we dit oplossen. We maken weer gebruik van de mogelijkheid om onze instapkaart op onze mobiel te krijgen. Ongemakkelijk daarbij is wel dat je niet beide instapkaarten voor Londen en Brussel tegelijkertijd kunt krijgen, maar beiden apart 24 uur voor vertrek en dat is voor Brussel dus 10 uur na London. Op den duur zullen ze daar ook nog wel iets voor vinden.
’s Avonds gaan we nog even over De Strip, MGM Grand, New York New York, en via de verschillende casino’s naar Bellagio waar we de traditionele fonteinen-show aanschouwen. De temperatuur is nog hoog – rond de 44 C – en vandaag noteerden we de hoogste temperatuur van deze vakantie in Las Vegas: 51 graden Celsius! Van een berichtje van Tessa begrijpen we dat ze inmiddels met Stijn in Vietnam zit en dat het daar ook “hottiepetottie” is, maar minder warm dan in Vegas.
Bij Bellagio is een van de weinige plekken op de Strip waar je lijfelijk De strip over kunt steken – meestal gaat dat met voetgangersbruggen – en het is prachtig om te zien hoe de voetgangersstromen van beide kanten van De Strip in elkaar schuiven en weer oplossen.
Tegen middernacht hebben we het wel weer gezien en keren we terug naar ons hotel om onze laatste nacht in Vegas door te brengen.
Fortune Hotel, $ 43,- eenvoudig hotel met ruime kamers, ontbijt, zwembad en goed internet
