Dag 17, 6 augustus: Green Valley - Arches National Park - Moab (103 mijl)

De weg naar Moab gaat nog deels over de I-70. Wat we gisteren ook al zagen, verbaast ons vandaag opnieuw, de maximum snelheid is blijkbaar verhoogd naar 80 mijl per uur. Over de oude bewegwijzering is een nieuw bordje met 80 bevestigd. Blijkbaar is Amerika ook toe aan meer snelheid? Wij doen het nog even rustig aan. Onderweg stoppen we nog even bij een benzinestation annex supermarkt, maar ook daar alleen vergane glorie. De eettent erbij is dicht en ook de supermarkt lijkt zijn beste dagen gehad te hebben. Onderweg proberen we nog even een paar caches te vinden en dat leidt niet alleen tot succes. Bij een van de caches wordt Jos besprongen door muggen en alhoewel hij ze van zich af probeert te slaan, zit hij even later toch helemaal onder de bulten. Snel after-bite erop, maar veel wil dat niet helpen. Er resten slechts de bulten.

In Moab zit een Dennys en daar monsteren we even aan om een ontbijt te nuttigen. Eieren met spekkies en pancakes, een voedzaam begin van de dag. Ondertussen kijken we nog even naar de beschikbaarheid van kamers. Gisteren leek dat nogal tegen te vallen en ook vandaag is het aanbod dun. Tussen alle aanbiedingen van $ 150,- per nacht en meer, zit een melding van de Kokopelli Lodge. Als we er langs rijden blijken het fel gekleurde nieuwe huisjes te zijn. Een schoonmaakster wijst ons erop dat de receptie alleen bij de Lodge zit. Wij er naartoe en ze blijken plaats te hebben, voor $ 111,- is zo'n leuk huisje voor ons. Dat nemen we en dus kunnen we daarna op het gemak naar Arches National Park toe.
Nergens ter wereld komen zoveel natuurlijke rotsbogen voor, als binnen de grenzen van Arches National Park, het zijn er volgens opgave van het park 200. Naast de vele bogen komen in het park ook allerlei andere grillig gevormde rotsformaties voor.

Een groot deel van het park is eenvoudig bereikbaar via een 18 mijl lange weg en diverse wandelpaden, maar er zijn ook gebieden die je pas kan bezichtigen na het maken van een lange trektocht.
300 miljoen jaar geleden bevond zich in dit gebied een zee; het water droogde op en er bleef een dikke laag zout over. Dit zout werd later bedekt door diverse lagen zand die hier door de wind naartoe werden gebracht. De onderste lagen zand versteenden; we kennen de op deze manier gevormde rotslaag nu onder de naam Entrada Sandstone. De zoutlagen konden het gewicht niet langer aan, en werden van onder de rotslaag vandaan geperst. Door de krachten die hiermee gepaard gingen, ontstonden lange parallel aan elkaar gelegen barsten in het Entrada Sandstone. Allerlei eroderende krachten kregen nu vrij spel: water, ijs, wind, kou en hitte slepen de barsten steeds verder uit; hier en daar ontstonden uithollingen in de steeds dunner wordende richels van het Entrada Sandstone. Die uithollingen werden steeds verder uitgeslepen, waardoor op veel plaatsen openingen ontstonden. Op deze manier hebben zich in dit gebied meer dan 200 bogen gevormd. Een opening wordt als boog gezien als de overspanning minstens 90 centimeter (3 feet) breed is; de hoogte is niet van belang. De grootste boog in het park, Landscape Arch, heeft een overspanning van 93 meter. We zijn hier al eerder geweest en doen het vandaag rustig aan. We wandelen rondom Balanced Rock, waarvan we nu vinden dat we wel fraaiere exemplaren hebben gezien. Deze blok steen ligt nog stevig en solide op de rotspilaar eronder. We hebben ook exemplaren gezien die soms nog maar ternauwernood blijven liggen omdat er bijna geen contact meer is tussen rotspilaar en de er bovenop liggende kei (meestal van behoorlijk formaat).

We rijden voorbij de pothole, een soort gat in een plafond van een rots, waardoor je als het ware een horizontale Arch krijgt. We wandelen ook naar de Windows section, dit heeft niets met het computersysteem te maken, maar met de arches die hier te zien zijn en als grote vensters worden beschouwd, je kijkt dwars door de rotswand heen. Er zijn meerdere arches te zien. Twee bij elkaar met een noordelijke en een zuidelijke boog, the Turrett Arch en de bijzondere Double Arch, die twee aan elkaar gekoppelde bogen heeft, terwijl dit tweetal overspannen wordt door een pothole. Zeer indrukwekkend.
Uiteraard kun je Arches National Park niet verlaten zonder een bezoek aan Delicate Arch, het symbool van de staat Utah. Je kunt de Arch van een afstandje bekijken, of er naartoe klimmen.

Dat laatste hebben we eerder al eens gedaan en we herinneren we ons dat er behoorlijk smalle stukken bij zaten, naast steile afgronden. We hebben toen wel onder Delicat Arch gestaan, maar of we die ontbering er weer voor over hebben? We vinden het vandaag voldoende om de Arch van enige afstand te bewonderen. Daarna wordt het tijd voor onze cabin. Inmiddels blijken ook andere cabins bewoond te zijn. Twee dames maken gebruik van de hot tub, en anderen plannen hun reis per motor terug naar Canada, waar ze vandaan komen. Een van die dames blijkt voorouders uit Maaseik en daar moet natuurlijk iets over verteld worden. We zijn moe en kribbig en dus wordt het diner geen succes.

Kokopelli Lodge, West, $ 111,- mooie nieuwe units rond een centraal pleintje, hot tub, barbecue, koelkast, micro, breedbeeld, prima internet