Dag 19, zaterdag 8 augustus: Blanding - House on Fire - Natural Bridges National Monument - Moki Dugway - Goosenecks State Park - Valley of the Gods State Park - Bluff - Blanding

Na een nachtje in de Prospector Motor Lodge besluiten we dat we hier nog beste een nachtje willen verblijven. En ze blijken nog plaats te hebben, dus dat is snel geregeld. We beginnen onze dag bij het plaatselijke VVV en vernemen hier dat Blanding eigenlijk Grayson heette en van naam veranderde omdat er een Amerikaanse filantroop was die zo ijdel was dat hij een stad wilde met zijn eigen naam. Hij zette een advertentie dat de stad die zijn naam zou aannemen een bibliotheek met 1000 boeken zou ontvangen. Grayson deed mee en kreeg zo de naam Blanding, waar ze liever vandaag nog vanaf zouden willen.

We horen ook een interessant verhaal over Abe Lincoln, die nog 3 kiesmannen nodig had voor zijn tweede verkiezing. Dus splitste hij Nevada af dat tien nog onderdeel van Utah was en organiseerde daarmee zijn benodigde meerderheid voor zijn herverkiezing. Drie maanden later werd hij vermoord. Op naar House on Fire, een rotswoning, waarbij het soms lijkt alsof het bovenste deel in brand staat als het zonlicht er goed op staat. Wij komen wel bij een model van een oude indianenwoning, maar de trailhead naar House on Fire vinden we er niet. Nog eens goed lezen en terugrijden en zo komen we bij een dirt road, die ons erheen zou kunnen brengen. Omdat we niet helemaal zeker zijn van de terreintoestand en Jos last heeft van zijn linkerknie besluiten we dat risico niet te nemen. Het plaatje toont wat we hadden kunnen zien, maar nu dus even niet. We rijden door naar Natural Bridges, waar een loop route je langs de drie grootste bruggen in het park leidt. Bij allemaal kun je afdalen tot onder de brug, maar we besluiten dat slechts bij eentje te doen. De laatste, Owachomo, is wat ons betreft ook de mooiste van de drie.

Onder deze brug ontmoeten we twee jonge mannen uit Indiana die vanmorgen om 8:30 uur bij de eerste brug omlaag zijn gegaan en het voornemen hadden om alle bruggen via de kloof te bezoeken. Wij ontmoeten ze rond 14:30 uur bij brug 3 en ze hebben het wel een beetje gehad. Gezien de temperatuur van rond de 35 C kunnen we ons dat goed voorstellen en in de kloof blijft de warmte extra hangen. We bieden aan dat ze met ons mee kunnen rijden naar hun auto op de parkeerplaats bij de eerste brug, een bod dat door beiden graag wordt aangenomen. Wij moeten wel de auto een beetje verbouwen, want normaal liggen bij ons de achterste stoelen plat ten behoeve van de koffers en ons gemak om overal ineens bij te kunnen, maar met een beetje goede wil, is dat allemaal zo gebeurd. Binnen een kwartier zijn de mannen terug bij hun auto en zoals een van hen zegt: "we saved their ass". Ze vragen of ze ons een moeten betalen, maar dat is natuurlijk bespottelijk. Wij vinden het leuk ze te kunnen helpen en ze zijn prima gezelschap, al duurt het maar kort. Als dank krijgen we de cap van een van hen, waar Jos een opmerking over heeft gemaakt. Het petje heeft een opdruk die lijkt op een psi ψ, het symbool voor psychologie en Jos heeft eerder gevraagd waar hij zoiets kon kopen. Het antwoord was toen dat het een petje is voor Indiana University, waar de U en de I in elkaar zijn verweven en dat het in de uitverkoop misschien $ 3,- heeft gekost. We waarderen het gebaar zeer en bieden nog aan om deze cap te ruilen tegen een van ons, maar daar willen de heren niets van weten. Ze zijn veel te blij dat wij ze zo genereus een lift aanboden.

Dan gaan we op weg naar Goosenecks State Park, waar een dubbele bocht van de rivier San Juan zichtbaar is. In de brochures wordt zelfs gesproken dat je beiden bochten tegelijk kunt zien, maar dan moet je wel heel breed (of scheel) kunnen kijken. Het is een beetje een concurrent van Horse Shoe Bend. Het hele state park is eigenlijk alleen de twee bochten in de San Juan River en daar betaal je $ 5,- voor. Om er te komen moet je wel even de Moki Dugway nemen, een ongeplaveide weg die in 6 bochten 300 meter hoogteverschil overwint. Met een snelheid van 15 mijl per uur kruipen de auto's omhoog en omlaag over de weg die nauwelijks afrastering heeft. We komen heelhuids beneden. Na de Goosenecks rijden we door de Valley of the Gods, een onverharde weg door een landschap met majestueuze steenformaties.

Het is een kleinere versie van Monument Valley, maar voor ons zijn de steenformaties en de route vele malen spannender dan Monument Valley. Hier en daar is het even spannend of onze auto over de spleten in de weg en over de zandgedeelten kan komen, zeker als die zandgedeelten heuvelopwaarts liggen. Maar behalve een spannend moment op een zandheuvel als we uit een wash rijden en de auto echt zijn best moet doen, stelt de SantaFe ons niet teleur. Het is nog even spannend als blijkt dag de rivier die je moet oversteken helemaal aan het eind van de route ligt, maar gelukkig is het laag water en als je de oever schuin oprijdt, vermijd je de hobbel met de oever. We komen heelhuids aan de overkant. Dan wordt het tijd om naar Blanding terug te gaan.

Onderweg stoppen we in Bluff, waar we een aardig eethuis zien, waar je buiten kan eten en waar de keuken letterlijk in de tuin staat. We hebben steak en ribs en beide kunnen wat ons betreft beter. Je kan niet alles hebben.

Prospector Motor Lodge, $ 50,- eenvoudig motel, koelkast, micro, goed internet