Dag 26, zaterdag 15 augustus: Phoenix

Dat het heet kon zijn in Phoenix was ons al bekend, maar vandaag zagen we de thermometer ’s middags even de 50 C graden aantikken. Het grootste deel van de dag was de temperatuur rond de 47 C graden en vanavond toen we thuiskwamen om 23:45 uur was het nog 44 C graden. Bijna te warm om iets te ondernemen, maar als je in Phoenix bent, wil je ook iets zien. We starten de dag downtown, bij het Capitool om precies te zijn. Bij het Capitool is het vandaag stil. Alleen de zwervers zijn er en zoeken een plaatsje in het park in de schaduw van de bomen. In het parkje bij het Capitool is en verzameling monumenten. Van iedere oorlog is er een gedenkteken en de een nog groter dan de ander. De grootste is waarschijnlijk die met de twee kanonnen en het anker van de USS Arizona.

Uiteraard doen we ook wat geocaches, maar in deze hitte vooral erg langzaam. Als we uit het centrum willen wegrijden, zien we dat de wegen zijn afgesloten voor een speciale gelegenheid. Er blijkt een farmers market te zijn. Wij gaan er even kijken en er blijken vooral gezonde en alternatieve groenten, bessen en zaden te koop te zijn, een ware lust voor alle foodies. Aan ons niet helemaal besteed. Hier wordt alles gekoeld met verneveld water, opdat alles toch een beetje koel blijft. We gaan wel even koffie drinken in een alleraardigst eettentje dat naast de market ligt. Goede koffie, vers gezet, in grote koppen. Wij hebben weer niets te klagen.

We verplaatsen ons naar de Tanger Outlet aan de westkant van Phoenix en we moeten een heel stuk de snelweg nemen om van de ene naar de andere kant van Phoenix te komen. De Tanger Outlet is niet echt overdekt, er is hier en daar wel een overkapping die voor schaduw zorgt en er zitten vernevelaars aan veel winkels. Bij sommige winkel is het bij binnenkomst net of je de koelkast binnenstapt, niet omdat het daar zo koud is, maar omdat het contrast tussen buiten en binnen zo groot is. We kopen nog even wat ondergoed bij Jockey, waar een aardige verkoopster ons wat extra korting geeft. Wij zeggen uiteraard geen neen. We kijken nog even of we wat in de buurt kunnen eten en ook hier zijn straten afgezet vanwege een speciale gebeurtenis, de Arizona Cardinals spelen vanavond tegen de Miami Marlins in he Stadion van de University of Phoenix, we hebben het over baseball. By the way, ze wonnen met 6 – 2.
Wij eten een hapje bij een Chinees buffet en bezoeken nog even de Phoenix Sky Mall. Het kan ons niet bekoren en dus keren we nog even naar ons hotel terug voordat we naar het concert van Dierks Bentley gaan. We hebben extra parkeertickets gekocht dus kunnen we vlak voor de deur onze auto kwijt. We kennen Dierks nog van toen hij in het voorprogramma stond van Brad Paisley, dat was in de zomer van 2009 in Vermont. Nu is hij de hoofdact en spelen er anderen in zijn voorprogramma: Canaan Smith, Maddie & Tae en Kip Moore.

Het officiële feest begint om 19:00 uur. Ak-Chin Pavilion is een amfitheater met 20.000 plaatsen, zo’n 8000 zitplaatsen onder een grote luifel, de rest (stoeltje zelf meebrengen) op de heuvels daar rondom. Wij hebben voor de zekerheid een zitplaats onder de enorme luifel gekocht. Als het zou gaan regenen – en dat komt hier in alle heftigheid nog wel eens voor – zitten wij in ieder geval droog. Nu houdt die luifel de warmte goed vast ondanks grote ventilatoren die boven ons ronddraaien. We kopen twee biertjes en een fles water en tikken $ 29,- af, hoort er allemaal bij. De voorprogramma’s zijn onderhoudend, worden redelijk vlot afgewerkt en al met al worden we aangenaam bezig gehouden. Als Kip Moore optreedt hebben we eerst het idee dat Dierks al is begonnen – ze lijken wel erg op elkaar – maar we herkennen geen van de songs, terwijl we toch best op de hoogte zijn van het repertoire. Nieuwe CD misschien?
Om 9:30 is Dierks aan de beurt en dan barst het amfitheater los. En Dierks gooit er een schepje bovenop omdat hij in zijn geboorteplaats Phoenix speelt en het publiek gaat bij iedere verwijzing naar Arizona en naar Phoenix uit zijn dak. Alle hits komen voorbij, het wordt een sing-along en het is een feestje om erbij te zijn.

Spectaculair vuurwerk op het podium, zowel letterlijk als figuurlijk, want er wordt goed gespeeld en gezongen, maar er zijn ook grote vuurwerkfonteinen en vuurexplosies op het podium; op zijn Amerikaans. We staan 100 meter van het podium, maar alles is goed te zien, zeker met de kolossale videoschermen die overal staan. Dan besluiten de heren muzikanten om op een podiumpje op vijf meter van ons vandaan een deel van hun optreden uit te voeren. Voor ons kan dit feestje niet meer stuk. 11:15 uur is het laatste nummer gespeeld en stroomt het theater leeg om vervolgens vanaf de parkeerplaats huiswaarts te worden gedirigeerd. Een concert als dit is een fantastische evenement om tijdens de vakantie mee te maken en voor ons een mooie afsluiter van de vakantie. Morgen terug naar Vegas en dan terug naar Etten-Leur.

Red Roof Inn, $ 55,-, lijkt uiterlijk heel wat, maar is qua service basic