donderdag 20 augustus 2015

Dag 12, Zaterdag 1 augustus: Kanab - Panguitch (77 mijl)

Vandaag staat in het teken van relaxen. Dus uitslapen tot 7:30 uur en dan even een vakantie-wasje draaien. Door de hitte en onze activiteiten gebruiken we veel ondergoed en shirtjes. Niet dat we er daar niet genoeg van zouden hebben, maar je draagt meestal wat het lekkerst zit. Bovendien stelt zo'n wasje niet echt veel voor, even in de wasmachine en daarna in de droger. Je hebt vooral tijd en geduld nodig. Ondertussen werken we de administratie bij en herschikken onze spullen voor in de auto. Je ontwikkelt ieder jaar een systeem dat het prettigst werkt, het lijkt altijd een beetje op dat van het jaar ervoor, maar is mede afhankelijk van de auto. Als we alles gedaan hebben, wordt het tijd om te vertrekken. Het plan voor vandaag is nog niet gemaakt en pas na het uitchecken kijken we in de auto in de Rand McNally welke richting het wordt. dit klinkt misschien niet zo georganiseerd, maar dat zijn we wel hoor ;-).
We rijden richting Bryce Canyon en weten na het raadplegen van de kaart waar we uiteindelijk willen eindigen vandaag. Esmée heeft in de voorbereiding van alles en nog wat uitgezocht, dus we kunnen moeiteloos naar een vrije dag programma overschakelen. Kleine bezienswaardigheden zonder grote inspanningen voor deze route worden uit de map gehaald en de inspannende activiteiten en andere routes blijven in de map. Dus gaan we eerst op zoek naar een bescheiden Arch, Hancock Arch. Zelfs 50 meter er vandaan hebben geen idee waar die zich bevindt. Dat komt onder andere door de vegetatie, hij staat in een bosgebied, en voor een deel door het formaat, slechts 30 meter hoog. Maar hij ligt precies op de plaats waar je hem mag verwachten. In de buurt ligt een geocache op een rotspartij. We wagen het toch even te gaan kijken en het lukt ons prima om deze klimcache met terrein 3,5 veilig te stellen. We rijden tot het dorp Orderville, waar we lunchen bij Soup Town Café; # 1 bij Tripadvisor (van de drie). Even een soepje, een broodje en een salade en we kunnen er weer even tegenaan.

In dit dorp ligt ook de Red Hollow Slot Canyon, een niet moeilijk te bereiken plek. Even door een kleine wash wandelen en dan staan we bij de slot canyon. Halverwege ligt een grote steen in de weg en het kost moeite om daar over heen te komen, maar het lukt en zo wandelen we verder. Als we nog een paar grote stenen obstakels van meer dan twee meter hoog tegenkomen en zien dat er vlak achter nog eentje ligt die nog hoger is, vinden we het welletjes. Dit was tenslotte een relax-dagje. Als we terug wandelen naar de auto voelen we af en toe spetters, maar echt regenen wil het toch niet. Dan op weg naar de eindbestemming van vandaag, Panguitch, een dorp aan de route naar Bryce Canyon. We hebben voor het eerst geen reservering vooraf en we zijn benieuwd wat we gaan aantreffen. Op internet zagen we vanmorgen nog wel even dat de meeste motels zijn uitverkocht en dat de nog beschikbare hotels tussen de $ 150,- en $ 250,- per nacht rekenen. We weten dat er altijd motels zijn die niet op internet te vinden zijn en waar je soms nog voor een redelijke prijs kan slapen. Het gaat tenslotte alleen om een nachtje slapen, veel meer tijd breng je er niet door. Als we in Panguitch zijn tonen de meeste motels dat ze geen vacancy's meer hebben, maar een paar nog wel. eentje vraagt voor een klein kamertje nog $ 90,- ex. tax. En voor een iets grotere $ 114,- ex. tax. Dat is ons toch iets te gortig en we zoeken even door. We komen uit bij het Sands motel, meestal worden die geëxploiteerd door Indiërs, maar dit keer door een jong Amerikaans echtpaar. Voor $ 66,- incl. tax. hebben we er een standaard kamer met douche en toilet. Voor een nachtje is dat voldoende en zo zitten wij heel relaxt al om 17.00 uur met ons drankje op de veranda voor de motelkamer.
We besluiten te gaan eten bij Cobow's Smoke House, volgens Tripadvisor de #2 in de lijst. Als we aankomen moeten we op een wachtlijst. Een half uur, geen probleem. Het is mooie weer, dus die tijd is snel gevuld. Maar na bijna een uur zijn we eindelijk aan de beurt en dan moeten we nog bijna drie kwartier wachten tot onze gerechten er zijn. Esmée heeft een sirloin die prima smaakt en Jos een combo met spare ribs, kip en beef. Het gerecht van Jos is koud, de salades zijn vergeten en het duurt dan ook weer even voordat alles uiteindelijk geregeld is. Binnen is het net een slagveld zonder dat iemand de regie heeft, iedereen wacht op iets, serveerster rennen zonder duidelijk doel rond, kortom totale chaos. Je bent bijna blij als je mag afrekenen. Als bij het afrekenen wordt gevraagd hoe het was, is er niet echt interesse in het antwoord. Als je hier ooit bent, laat je niet verlakken door Tripadvisor en hun advies. Bij Cowboy's Smoke house in Panguitch echt niet gaan eten! Zonde van tijd, geld, zin in eten en humeur.

Adobe Sands Motel $ 66,-, eenvoudig hotel, goed internet, geen ontbijt